تقویت کردن دست ها و پاها

در کاراته ،بیشتر قسمتهای بدن به عنوان سلاح به کار برده میشوند. دست ،ساعد ،آرنج ،زانو و….. بیشتر مورد استفاده قرار میگیرند و با تمیرین های اصولی و ایجاد هماهنگی بین قسمتهای مختلف بدن، آنها تبدیل به سلاحی موثر، کارآمد و قدرتمند خواهند شد.

در شمشیر بازی ژاپنی ، تمرین کردن به تدریج این اندیشه و حس را به فرد القا می کند که شمشیر همواره به او متصل است. به عبارت دیگر در کاراته سلاح معینی مورد استفاده قرار نمی گیرد و بدن براساس قرار گرفتن در موقعیت ها و شرایط مختلف ،می تواند با قسمت های مختلف خود همانند یک سلاح عمل کند.

به هر حال این سلاح چند منظوره ،در صورتی که تقویت ،قدرتمند و سخت نشده باشد ، نمی تواند حمله موثر و کارآمدی را به اجرا درآورد. بدون تمرین کردن ،آن قسمتی از بدن که به عنوان سلاح به کار برده می شود ، موردآسیب قرار می گیرد. سفت و محکم کردن مشت صرف (یعنی فقط سفت کردن یک قسمت دست)،بی فایده خواهد بود، تنها زمانی می توان از یک مشت به عنوان یک سلاح قدرتمند استفاده کرد، که توسط قدرت مچ دست، آرنج ، بازو، سرشانه ودیگر اجزای بدن مورد حمایت قرار بگیرد. به هر حال ، انجام تمرینات منظم دست ها و پاها و همچنین هماهنگ کردن سایر قسمتهای مختلف بدن که حرکات را مورد حمایت قرار می دهند، می تواند سلاحی بسیار قدرتمند در اختیار شما قرار دهد .

اجرای ضربات مشت و شوتو (لبه ی شمشیری یا تیغه دست ) قوی و زیبا ، مهارتی است که نیاز به تمرین دارد. به دست آوردن چنین خصوصیتی ، درنتیجه سفتی و عمل هماهنگ دست و مچ دست می باشد. باتوجه به میزان هماهنگی که بین مشت ، مچ دست و ساعد وجود دارد ، می توان نسبت به میزان مهارت کاراته کا ، به قضاوت پرداخت.

بیان شده که تکنیک های قدرتمند ، با کنترل خوب وعالی ، از مچ دست و مچ پای خوب تمرین کرده نشات می گیرد : آنها عامل مهمی در تولید قدرت و سرعت هستند .اگر چه این حقیقت اغلب نادیده گرفته می شود. به خاطر داشته باشید کهدست ها و پاها ، نقطه شروع در کاراته هستند.

شما همیشه نمی توانید برای حفاظت از خود سلاحی همراه داشته باشید ولی زمانی که بتوانید اصول کاراته را یاد بگیرید و تمرین نمایید همیشه با بدنی مافوق سلاح همراه خواهید بود.